Eigen namen en plaatsnamen

Kwestie

Er wordt met enige regelmaat per mail of telefoon kritisch gereageerd op de vermelding van eigen namen (personen) en vooral van plaatsnamen of benamingen van locaties. De kritiek is dat deze namen (vermeend) verkeerd worden weergegeven op de website.

Antwoord van auteur

Het is een gegeven dat in voorkomende gevallen inderdaad verkeerde naamsaanduidingen zijn gebruikt. Als dit blijkt dan wordt dit per omgaande verbeterd in de content.

Het komt echter regelmatig voor dat kritiek onterecht is. In die zin, dat meerdere spellingvarianten gebruikelijk waren of zijn. Dat komt vooral voor bij 'ei', 'eij', 'ey' en 'ae' combinaties alsmede de 'y' en 'ij' schrijfwijze.

Het was anno 1940 heel gebruikelijk de lettercombinatie 'ij' als enkele letter 'y' weer te geven. Het was dan ook gebruikelijk om Yssellinie te schrijven in plaats van IJssellinie. Of Calmeyer in plaats van Calmeijer. In slechts zeer weinig gevallen was de 'y' notering werkelijk als ypsilon bedoeld. Daar waar het authentiek was, betrof het buitenlandse spelling of de y in de vorm van een medeklinker. Daar waar de y als klinker werd gebruikt is de uitspraak en de spelling inmiddels als 'ij' bedoeld en meestal ook als zodanig in de tekst weergegeven.

Daarnaast zijn er enkele namen gedurende de tijd in meerdere vormen toegepast (zoals Amstelwijk, Amstelwijck, Amstelwyck) of op meerdere manieren eigentijds geschreven (Weizigt, Weizicht). Daarin kunnen dus keuzes worden gemaakt. Uiteindelijk is een dispuut over hoe dergelijke namen juist te schrijven tamelijk semantisch van aard.

Bij eigen namen is ervoor gekozen deze in alle gevallen waar duidelijk is dat een moderne letter is bedoeld (zoals Calmeijer in plaats van Calmeyer) gekozen voor de moderne versie. Alleen daar waar onzeker is of de authentieke naam bedoeld was met een 'ij' (zoals bij enkele Duitse gesneuvelden) gekozen om de 'y' te handhaven.

Dan is er nog de kwestie van (inmiddels) niet meer bestaande namen, zoals bij diverse straten of wegen aan de orde is. Er is meestal voor gekozen de oude benaming te handhaven (eventueel met de nieuwe benaming erachter vermeld) om authenticiteit te handhaven. Bovendien wordt de content vaak gelardeerd met authentieke (staf)kaarten die ook van de eigentijdse benamingen gebruik maken. Het is begrijpelijk dat lezers soms problemen met de ori ntatie hebben door deze keuze, maar hopelijk wordt het uiteindelijk wel begrepen waarom er voor de oorspronkelijke benaming is gekozen.

Tenslotte wordt nog wel eens opgemerkt dat weliswaar benamingen toegestaan zijn in een bepaalde uitvoering, maar dat ze niet consequent in n enkele uitvoering in de content worden gebruikt. Dat puntje van kritiek is in sommige gevallen terecht. Er zal aan worden gewerkt om consistentie in namengebruik te betrachten en daar waar noodzakelijk gedurende 'onderhoudsslagen' verbeteringen leidend tot consistentie door te voeren.